Wörterbuch Esperanto (Suche über Wortwurzel)


Wurzel Charakter der Wurzel Übersetzung Abb.

 al¹
WWW:

[Präposition]

al — zu (im Sinn einer Annäherung, einer Richtung, eines Ziels, Schicksals, Zugehörigkeit, Zeitpunkt einer Handlung), an, anlässlich, nach.

Spezielle Funktionen von al:

  • »hin, hin zu« in positivem Sinn,
  • zeigt das Ziel einer räumlichen Bewegung an, unabhängig davon, ob das Ziel erreicht wird,
  • dient zur Nachbildung des Dativs der deutschen Sprache (bezeichnet den Empfänger einer Sache),
  • zeigt manchmal das Ergebnis einer Handlung an (disrompi vazon al pecoj).

  • al.iĝ.i — beitreten, Mitglied werden, sich anschließen, landen (intransitives Verb)
  • al.iĝ.o — Beitritt
  • al.iĝ.kotiz.o — Teilnahmebeitrag zum Beispiel zu einem Kongress

  • Koran dankon por via amika gratulo al la datreveno de mia naskiĝo Herzlichen Dank für deine freundliche Gratulation anlässlich meines Geburtstags
  • Li puŝis sian glavon al la viro. Er stieß das Schwert (mit dem Schwert) nach dem Mann.
  • Ni turnas nin al la ĉefo. Wir wenden uns an den Häuptling.
  • la perspektivo al la montaro die Aussicht auf das Gebirge
  • respondo al miaj demandoj eine Antwort auf meine Fragen
  • Mi estas parenca al li. Ich bin mit ihm verwandt.
  • vizito al amiko Besuch bei einem Freund
  • Mi voĉlegas al li la gazeton. Ich lese ihm die Zeitung (laut) vor.
Hinweis:

»al« zeigt immer eine Richtung an, deshalb folgt stets der Nominativ, niemals das Richtungs-n.


El la Lingvaj Respondoj:

PRI »AL« ANSTATAŬ AKUZATIVO

En tre multaj okazoj la prepozicio »al« povas tre bone esti uzata, por esprimi direkton; tamen ne en ĉiuj okazoj oni povas tion fari. Anstataŭ »mi veturas Londonon« oni povas tre bone diri »mi veturas al Londono« sed se anstataŭ la frazo »la muso kuris sub la liton« ni dirus »al sub la lito«, la senco de la frazo iom ŝanĝiĝus. »Al« ordinare montras nur la celadon, la vojon al iu loko, dum la akuzativo povas enhavi en si ankaŭ la ideon de atingo de la celo; sekve la frazo »la muso kuris al sub la lito« montrus, ke la muso kuris en la direkto al sub la lito, sed pro ia kaŭzo ĝi ne atingis la lokon sub la lito, aŭ almenaŭ ni ne vidis tiun atingon. Tamen mi ripetas, ke en la plimulto da okazoj la diferenco inter »al« kaj akuzativo estas tiel malgranda, ke mi volis siatempe eĉ proponi komunan regulon, ke anstataŭ akuzativo de direkto oni povas ĉiam uzi la prepozicion »al« kun nominativo. La personoj, por kiuj la akuzativo de direkto prezentas ian malfacilaĵon, povas eĉ nun sen ia peko kontraŭ la gramatiko uzi en tiaj okazoj la prepozicion »al«. Se ekzemple anstataŭ »venu ĉi tien« vi diros »venu al ĉi tie«, oni povos diri, ke via stilo estas ne tute klasika, sed oni ne povos diri, ke vi faris gramatikan eraron.

Respondo 36, La Revuo, 1908, Majo


 

© Michael Lennartz 2008-2024
2024-03-28, 19:52:43 / Laufzeit: 0,019717 s
zur Startseite