ĉagren.i — ärgern, verdrießen, vergnatzen, fuchsen, hochbringen (moralischen Schmerz verursachen)

• ĉagren.e — ärgerlich, verärgert
• ĉagren.o — Verdruss, Ärger, Jammer, Kummer, Unmut, Verdrossenheit, Knatsch

• fi.ĉagren.i — mobben

• ĉagren.et.i — verstimmen (jemanden)
• ĉagren.et.o — Verstimmung
• ĉagren.it.e — aufgebracht, verärgert, verdrossen

• ĉagreni iun sich mit jemandem anlegen, jemanden ärgern
• Kia ĉagreno! Wie schade!
• konsumiĝi per ĉagreno vor Kummer sich verzehren
• La riproĉoj de la estro kaŭzis al mi grandan ĉagrenon. Die Vorwürfe des Leiters verursachten mir großen Ärger.
• Li ne ĉagreniĝu pri tio. Er darf sich darüber nicht aufregen.
• Mi ne faros ĉagrenon. Ich werde keinen Ärger machen.
• Mi havis grandan ĉagrenon. Ich hatte großen Ärger.
• Pro la perdo de la pupo la infano forte ĉagreniĝis. Wegen des Verlustes der Puppe hat sich das Kind sehr geärgert.