Hinweis:

Definition in Esperanto:

hesto [radiko substantiva]: tipo de pejzaĝo, kiu estiĝis dum la lasta glacitempo en norda Eŭropo. Ĝi troviĝas sur pli alta nivelo ol la ĉirkaŭa pejzaĝo (kutime marsk.o). Sur hesto oni trovas sekan, malfekundan grundon kaj erikejojn.

• angle: Geest
• ĉehe: Geest
• france: Geest
• germane: Geest

Noto

En norda Germanio, Nederlando, Danlando kaj Flandrio ni trovas kutime tiujn formon de pejzaĝo: hesto kaj marsko.

Hesto estiĝis dum la pasinta glaciepoko, kiam sedimentiĝis tavoloj de sablo. Hesta pejzaĝo estas pli alta ol la ĉirkaŭaĵo. Ĝenerale la grundo estas sabloplena, seka kaj malfekunda, sur ĝi ofte kreskas pinoj aŭ erikoj. Homoj vivas sur hesto jam delonge, ĉar ĝi ŝirmas ilin kontraŭ ŝtormondegoj. Kamparanoj kultivas ĉi tie terpomojn.

Kontrasta pejzaĝo estas marsko, kiu estas plata sen naturaj altaĵoj. La homoj uzas marskojn por agrikulturo, ĉar ĝi estas tre fekunda.