juĝ
WWW:
|
[transitives Verb] |
juĝ.i — richten, urteilen
- juĝ.o — Urteil, Gutachten {Justiz}
- juĝ.ist.o — Richter
- juĝ.ist.ar.o — Gericht
- al.juĝ.i — zuweisen, zusprechen, beimessen (z. B. ein Recht, ein Grundstück)
- al.juĝ.(ad.)o — Zuschlag (bei einer Auktion)
- antaŭ.juĝ.a — befangen
- antaŭ.juĝ.o — Vorurteil, Befangenheit, Voreingenommenheit
- pri.juĝ.i — beurteilen, abwägen
- pri.juĝ.o — Beurteilung, Ermessen
- sen.antaŭ.juĝ.e — unvoreingenommen
- esti implikita en antaŭjuĝoj in Vorurteilen befangen sein (Krause: Großes Wörterbuch Deutsch-Esperanto. Hamburg: Buske 2007. Seite 184.)
- La unua premio estas aljuĝita al neniu. Der erste Preis wird niemandem verliehen.
- ne ĝuste prijuĝi verkennen
- Ni scias nun, kiel ni prijuĝu (devas prijuĝi) la aferon. Wir wissen jetzt, woran wir sind.
- prijuĝi ion tute alie etwas mit anderen Augen sehen
|
|